TRANSLATE

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Πάνω στα ερείπια της δημοκρατίας…

Πριν αρχίσουν οι παρακρατικοί να καίνε τα κτήρια στο κέντρο, το κράτος φρόντισε με την αστυνομία να εκκενώσει το Σύνταγμα και τα στενά από τους διαδηλωτές που ήθελαν να διαδηλώσουν ειρηνικά. Η επιχείρηση διάλυσης της ειρηνικής συγκέντρωσης ξεκίνησε από νωρίς το απόγευμα όταν ο κόσμος είχε ήδη κατακλύσει την πλατεία Συντάγματος και σημαντικό κομμάτι των γύρω δρόμων. Ακολουθεί ένα φωτογραφικό δείγμα από αυτήν την επιχείρηση στην οδό Σταδίου...




18.54  Χωρίς ο κόσμος να προκαλεί, τα δακρυγόνα αρχίζουν να πέφτουν σωρηδόν στην Αμαλίας. 

18.55  Η ατμόσφαιρα γεμίζει με αέρια και ο κόσμος αρχίζει να τρέχει.

19.08  Ένα τμήμα διαδηλωτών κατευθύνεται στη Σταδίου.

19.12  Η Σταδίου γεμάτη κόσμο μέχρι την Ομόνοια.  

19.15  Ένα τμήμα παραμένει γύρω από την Παλιά Βουλή. 

19.19  Αλλά μόνο για λίγα λεπτά  αφού οι αστυνομικοί ρίχνουν και πάλι δακρυγόνα αποκλείοντας τον κόσμο και αναγκάζοντάς τον να διαφύγει στα στενά.

Η συνέχεια γνωστή. Ο κόσμος καταφεύγει στα στενά στα οποία πρόσκαιρα εγκλωβίζεται και τελικά το μεγαλύτερο μέρος του σταδιακά αποχωρεί αφήνοντας το κέντρο στο έλεος των ΜΑΤ και των παρακρατικών που καίνε και καταστρέφουν ό,τι περισσότερο μπορούν πάνω στα ερείπια της δημοκρατίας…

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ συνάδελφε έχω 4 παρατηρήσεις:
1)Πίσω από τις καταστροφές που συνοδεύουν σχεδόν πάντα τις μεγάλες κινητοποιήσεις στην Αθήνα, στοιχίζεται όλο το βρώμικο αστικό σύστημα που με τη θεωρία των προβοκατόρων και των πρακτόρων του παρακράτους, στοχεύει πρώτον, να σβήσει από το χάρτη ένα υπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο που υπάρχει σ` όλες τις μεγαλουπόλεις, δηλ τις τυφλές και στοιχειακές αντιδράσεις του περιθωριοποιημένου μητροπολιτικού προλεταριάτου και δεύτερο στην αποκήρυξη κάθε μορφής αντίστασης και λαϊκής αντιβίας απέναντι στη βαρβαρότητα των κρατούντων
2)Εκτός εάν δεχθούμε -σε πείσμα κάθε ιστορικής αλήθειας που διδάσκει ότι καμιά αλλαγή από την εποχή του Σπάρτακου δεν έγινε στην ανθρωπότητα χωρίς βίαιες εξεγέρσεις- την άποψη της Παπαρήγα ότι "στη δική μας επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι"
3)Πράκτορες και προβοκάτορες υπήρχαν και υπάρχουν όχι μόνο ανάμεσα στους κουκουλοφόρους (που απλώς προστατεύουν τα πρόσωπά τους από τις κάμερες), αλλά και ανάμεσα σ` όλους τους διαδηλωτές και τα όποιαδήποτε είδους αριστερά κόμματα
Αυτό δεν αλλάζει το αναπόφευκτο των τυφλών συγκρούσεων
Όσοι όμως έχουν κάνει τον κόπο να παρατηρήσουν από κοντά αυτές τις συγκρούσεις θα δουν ότι έχουν την ανοχή αν όχι την παρότρυνση του πλήθους που μέσω αυτών των νεαρών καλύπτει τη δική του αδυναμία για πιο μαχητική αντιπαράθεση
4) Το μέγα ερώτημα στο οποίο λοιπόν κάθε έντιμος άνθρωπος πρέπει να απαντήσει είναι:Μπορεί πλέον εδώ που μας έχουν φτάσει,χωρίς μαχητική αντιπαράθεση και λαϊκή (οργανωμένη και όχι τυφλή)αντιβία απέναντι στους κατασταστικούς μηχανισμούς του κράτους να αλλάξει το οτιδήποτε;
Ξεχνάμε τι έγινε στην Αργεντινή;