Αν είναι αληθινά αυτά που ισχυρίζεται ο Ντομινίκ Στράους-Καν στη συνέντευξη του στο Canal+ για υπόγειες επαφές με τον σημερινό πρωθυπουργό και για σκόπιμα παραπλανητικό πολιτικό λόγο του τελευταίου έναντι του Ελληνικού λαού… Αν είναι αλήθεια ότι η επιμονή και η πειθώ του Έλληνα πρωθυπουργού έβαλαν το ΔΝΤ στην Ευρώπη…
Τότε, πράγματι, θα’ πρεπε να θεωρηθούν ύποπτες τόσο η καθυστέρηση της δανειοδότησης που οδήγησε την τελική συμφωνία να ληφθεί σε πιο δυσμενείς οικονομικές συνθήκες κι έτσι σε επαχθέστερους όρους και πιο δύσκολες προοπτικές εφαρμογής για την Ελλάδα και πιο επικερδείς για τους δανειστές, όσο και η αποφυγή της έγκαιρης διεκδίκησης εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης, παρότι αυτές υπήρχαν...
Και όπως θα’ πρεπε ο κ. Στράους-Καν να κληθεί να καταθέσει ένορκα για την αλήθεια των λεγομένων του, άλλο τόσο θα’ πρεπε ο πρωθυπουργός να πείσει για το πως χωρίς δόλο, ενώ γνώριζε την αλήθεια άλλα έλεγε αλλά και για το πως ανέλαβε να γίνει το όχημα του ΔΝΤ στην Ευρώπη.
Αν όμως δεν είναι αληθινά αυτά που ισχυρίζεται ο κ. Στράους-Καν... Τότε, πράγματι, οι «Διασώστες» άρχισαν να καλλιεργούν κλίμα φθοράς - χωρίς να πρέπει να δυσκολευτούν και πολύ για αυτό - για να πιέσουν περισσότερο αλλά κυρίως για ν’ απαλλαγούν από τη σύνθεση της σημερινής κυβέρνησης κρίνοντας ότι αυτή δεν είναι πλέον σε θέση να εγγυηθεί την εφαρμογή του μνημονίου κι έτσι να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα των δανειστών.
Γράφαμε, πριν ένα μήνα σε άλλο μας σχόλιο, ότι ούτως ή άλλως: «… αυτή η αποστολή άρχισε να γίνεται επικίνδυνη και για αυτούς. Διότι όντας επαγγελματίες δανειστές, και όχι μόνο για την Ελλάδα, δεν θέλουν η χώρα μας να τους χαλάει τις στατιστικές. Δεν θέλουν οι άλλοι πελάτες, που περιμένουν στην ουρά, ν’ αμφισβητήσουν την αξιοπιστία των μεθόδων τους.»
Ίσως λοιπόν, πράγματι, οι «Διασώστες» ν’αποφάσισαν ν’ αντιδράσουν στη βαθυπράσινη αναπηρία της κυβέρνησης και του κράτους. Ίσως και όχι. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι ότι ο λαός, και ιδιαίτερα ο λαός που κινείται μες στην πραγματική οικονομία πρέπει, έγκαιρα, πριν του επιβληθούν λύσεις αδιέξοδες από το παρελθόν, «οικουμενικές» ή αυταρχικές, να πάρει θέση για όλα αυτά που γίνονται, τ’ αληθινά και τα «υποθετικά». Και αυτό στη Δημοκρατία γίνεται με εκλογές.
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου